Mijn eerste lesweek

Hallo allemaal!

Weer een nieuwe blog, er is namelijk een nieuw tijdperk aangebroken in mijn verblijf hier: school is begonnen.
Na twee heerlijke weken de stad en de mensen ontdekken is het nu tijd geworden om het academisch leven hier in Aarhus te gaan verkennen.
Op maandag had ik mijn eerste les: Autobiographical Memory heet het vak en het wordt gegeven door twee Deense vrouwen. We werden hartelijk ontvangen in het kleine klaslokaal vijftien minuten nadat de les origineel zou moeten starten. Hier in Denemarken is blijkbaar de regel: Als je les om bijvoorbeeld twaalf uur start hoef je pas om kwart over twaalf aanwezig te zijn. Onze klas is heel erg klein maar multicultureel: vooral veel Spanjaarden en Italianen, maar ook Canadezen en Amerikanen en nog veel meer nationaliteiten. De manier van lesgeven is erg informeel, nog meer informeel dan in Nederland vind ik. Daarnaast zijn de lessen vooral praktisch en draait het daarbij voornamelijk om discussies voeren en presentaties geven. Het bespreken van verscheidene perspectieven en het bediscussiëren van interessante onderwerpen lijkt hier het voornaamste doel. Elke week moet er iemand een presentatie geven en wordt er vervolgens een bespreking gedaan over de onderwerpen en de bijbehorende literatuur die we thuis zouden moeten bestuderen. Uiteindelijk moeten we een essay schrijven en op basis daarvan worden we beoordeeld (geen tentamens, joepie!)
De docenten hadden cake meegenomen en moedigden ons aan om zelf ook gewoon iets lekkers mee te nemen in de vorm van taart of koekjes om met elkaar te delen en het gezellig te maken in de les. Tijdens de pauze gingen we een flesje water halen in de kantine en tot onze verbazing hadden ze hier ook gewoon bier (!) in de kantine op school. Denen houden heel erg van bier is al snel te merken als je hier komt, maar dit had ik toch nooit verwacht. In de kelder van de universiteit is blijkbaar ook een kroeg waar ze bier serveren en daar kun je ook al erg vroeg op de dag terecht voor tweehonderd verschillende soorten bieren.
De campus van de universiteit is ook gigantisch groot. We hebben daarom ook echt wel een half uur tijd en een kaart nodig gehad om te kunnen vinden waar we nu eigenlijk moeten zijn. De campus is naast gigantisch groot ook enorm mooi! De gebouwen van de universiteit zijn begroeid met klimop en het universiteitspark heeft prachtige vijvers en natuur. Het is helemaal geen straf om hier lekker rond te wandelen op een mooie dag (lees: mooie dag, niet zoals wij maandag hadden met windstoten en regenbuien) en een lekkere chai latte te drinken in het gezellige universiteitscafeetje.

Die avond gingen we gezellig naar een barretje om de hoek van ons appartement met een groepje Denen uit onze buurt. Het was echt zo'n dorpsbarretje waar mensen (vooral van middelbare leeftijd) na hun werk heen komen om nog een biertje te drinken en een sigaretje te roken (binnen helaas - bah!). Op het begin was het niet echt bijzonder gezellig en dit vooral omdat de Denen voornamelijk Deens spraken met elkaar aangezien Erika en ik (en een Canadese vriend van Erika) de enigen waren die geen Deens spraken. We gingen toen maar even een potje darten met zijn drieën en lieten de Denen maar even hun gang gaan. Ik moest namelijk nog wat Canadezen ervan overtuigen dat het toch niet zo makkelijk is dan dat ze dachten. Toen we terugkwamen van de Canadese nederlaag waren er wat meer Denen bij gekomen die we kenden en waren ze wat meer bereid om Engels te praten. Het was erg gezellig en ik heb al wat enkele Deense (scheld)woorden geleerd die avond.

Op dinsdag had ik introductie en dit bestond voornamelijk uit een hoop uitleg over de school, de stad en de Denen. Ik vond het niet echt veel nieuws voor iemand die hier al twee weken woont en een beetje tijdverspilling. Het werd echter wel erg leuk en informeel gebracht allemaal dus het was niet compleet saai. Blijkbaar vonden ze het nodig om ons te leren hoe je met de 'koude, afstandelijke Denen' om moet gaan, iets wat me tot nu toe prima af ging. Ongeacht wat veelal wordt geroepen door buitenlanders en ook Denen zelf, zie ik ze helemaal niet als afstandelijk of koud. Achteraf kregen we nog (ontzettend) lekkere broodjes en na de gratis broodjes hadden we het wel weer gezien en gingen we maar naar huis. Het was eventjes zoeken om de bushalte terug te vinden in het donker (ik heb nog steeds geen fiets hier helaas: of te duur of te klein) en het weer sloeg op eens om naar heftige windstoten en stortbuien die ook in het bushokje niet te vermijden waren. Eenmaal thuis als verzopen kat hebben we ons snel omgekleed en zijn we op pad gegaan naar nog een andere International Night op de universiteit. Weer was het veel te druk en zijn we weer in de kelder-bar gaan zitten waar we veel vrienden tegen kwamen en het ook erg gezellig hadden met enkele Denen die we uitgenodigd hadden.
We besloten maar verstandig te doen en gingen op tijd naar huis. Daar zagen we enkele mensen van de dag ervoor in de common room zitten en besloten we nog een biertje met ze te drinken. We speelden wat spelletjes en het was heel erg gezellig. Blijkbaar zijn Erika en ik gepromoveerd tot de 'inner circle' van ons appartementsblok en horen we nu officieël bij de groep (als enige niet-Denen). We horen nu bij de app-groep en de regels van deze groep bleken al snel ook te gelden voor ons: wil je naar huis dan moet je aankondigen dat je na je nieuwe biertje naar huis gaat met de worden: LAST BEER (mag alleen bij volle biertjes en iedereen moet het gehoord hebben).

Voordat we naar woensdag gaan even een bijzonder moment tussendoor: enkele dagen geleden wilde ik in de bus mijn geld wisselen om een kaartje te kunnen kopen. Ik had echter alleen vijfhonderd kronen bij en de buschaffeur kon zo'n groot bedrag niet wisselen. In plaats van mij uit de bus te zetten of mij zonder kaartje te laten meerijden (met alle gevolgen van dien) betaalde deze buschauffeur mijn kaartje voor mij - uit zijn eigen portemonnee! Only in Denmark!

Woensdag: Mijn tweede les, een nieuw vak.
De weg vinden op de universiteit ging deze dag al een stuk beter en het weer zat gelukkig al wat meer mee. Dit vak heet: Topics in Emotion and Memory en gaat voornamelijk over de vraag 'hoe kunnen emoties je geheugen beïnvloeden?' Aangezien ik de 'last beer-regel' de avond ervoor pas laat onder de knie had was ik wel erg moe. Onze docent kwam echter uit Amerika en geeft volgens mij normaal gesproken les op een basisschool, dus ik miste geen moeilijke informatie. Het vak wordt gegeven rond een animatie-fim 'Ínside out' die ik nog niet gezien heb maar bij aanvang van de les vond ik deze aanpak wel origineel. Toen de docent echter groepjes wilde onderverdelen door middel van het grabbelen uit een zak van de speelgoedfiguren uit de film, vergat ik even dat ik op de universiteit zat. Ik hoop dat de lessen zelf en de literatuur een meer volwassen kijk op de zaak hebben. Voor dit vak moeten we ook weer presenteren en een essay schrijven. 's Avonds ben ik lekker vroeg naar bed gegaan en ging Erika haar spullen pakken, zij vertrok namelijk vanmorgen naar Amsterdam voor een weekend.

Vandaag (donderdag) had ik weer introductie en het was weeral amper de moeite waard. Na een uur was het vrijwel allemaal al weer bezien en wederom werd er geen -voor mij nieuwe- informatie gedeeld. Wel was het ontzettend mooi weer en was een wandeling door het universiteitspark helemaal geen straf. Ondertussen ben ik al weer thuis, helemaal alleen (awww...zielig) en kan ik deze blog weer eens schrijven over mijn bevindingen van deze week. De tijd gaat hier verschrikkelijk snel, ja verschikkelijk ja. Ik voel me echt oprecht gelukkig hier en ik heb het zo naar mijn zin met mijn nieuwe vrienden en als buitenlander in een vreemde stad. Ik kijk ook enorm uit naar de lessen, ik geloof dat ik hier erg veel ga leren. Over een tijdje start ik ook aan mijn Deense taallessen, spannend! Momenteel zijn we ook een reis naar Kopenhagen aan het plannen en een sushi-date met een paar vriendinnen op Valentijnsdag. Allemaal leukleukleuk dus en ik wil nog lang niet naar huis!