Meer roadtrips, potlucks, en gezelligheid!

Hallo!

Weeral eventjes geleden, ik krijg het maar niet voor elkaar om dit fatsoenlijk bij te houden. Er gebeuren zoveel leuke dingen allemaal hier. Ondertussen ben ik al in Stockholm geweest en heb ik mijn eerste schoolopdracht ingeleverd. Momenteel is het zelfs prachtig weer hier met rond de 10 graden en een heerlijk lentezonnetje. De Denen zien het al meteen als zomer en paraderen rond in hun korte broeken.

Vorige keer had ik beloofd om nog wat meer te vertellen over het carnaval-achtige feestje en de roadtrip die we die dag gedaan hadden.
Heel spontaan besloten de leden van de campingclub die dag nog een roadtrip te gaan doen. Dit keer naar de westkust van Denemarken en het oudste stadje van Denemarken: Ribe.
Ribe oogt enorm gezellig en rustgevend met zijn oude Scandinavische huisjes en waterweggetjes die het kalmerende geluid van stromend water door het stadje verspreiden. In het midden van het stadje stond een prachtige kathedraal en op aanraden van onze Deense vrienden wilden we alle trappen beklimmen voor het mooie uitzicht bovenin de toren.
Helaas hadden we weer eens pech met openingstijden, want ze gingen nét sluiten en zouden pas anderhalf uur later weer open gaan. In de tussentijd besloten we dan maar wat rond te lopen en tegelijkertijd op zoek te gaan naar wat te eten. De traditionele restaurantjes in knusse oude pandjes waren in dit stadje vrij duur, we besloten dus maar wat broodjes te eten in een grappig-uitziend bakkerijtje. Tijdens het eten hadden we de gekste gesprekken, en zoveel lol dat de andere mensen daarbinnen ons nog al vreemd aankeken. Gelukkig kent niemand ons hier, dus hangen we maar de gekke toeristen uit.
Eenmaal terug bij de kathedraal rond openingstijd bleek de deur als nog niet open te zijn. Na even gewacht te hebben besloten we maar de vertrekken naar onze volgende stop : Hvide Sande (Wit Strand). Onderweg kregen we nog al honger en stopten we bij een supermarkt. op de parkeerplaats kwam een kamper aangereden en Felix zei al snel 'Dat zal wel weer een Nederlander zijn'. Mijn antwoord was natuurlijk 'Ik wed voor een biertje dat het een Duitser is' en de oorspronkelijke discussie bloeide weer helemaal op. Tenminste... totdat de kamper ons passeerde want het was - inderdaad - een kamper met een Duits nummerbord. We hadden onze weddenschap gevonden hoor: voor elke kamper of auto met caravan met een Nederlands nummerbord kreeg hij een biertje, met een Duits nummerbord was het biertje voor mij.

- Ik moet hier even tussendoor toegeven dat ik regelmatig terwijl ik dit typ dingen moet opzoeken op internet over hoe ik sommige woorden of zinnen ook al weer schrijf in het Nederlands. Al het Engels praten eist blijkbaar nog al zijn tol op mijn Nederlands. -

In Hvide Sande zou een prachtige vuurtoren moeten zijn waar je in kan en betoverd wordt door een waanzinnig uitzicht. En wat denk je? Juist... Geen vuurtoren, zaten we toch écht op de verkeerde plek. Wel een Duitse kamper op de parkeerplaats (weer een biertje voor mij, heuj!).
We gingen dan maar wat dollen in de hoge duinen en elkaar filmen terwijl we naar beneden rolden - of vielen. Er was ook een lange pier in het water, we liepen helemaal naar het meest verre punt en keken naar alle vissersboten en het rustgevende uitzicht in de koele zeewind.

We gingen toch maar eventjes bekijken waar onze navigatie fout was gegaan en het bleek dat we in een plekje genaamd Blåvand hadden moeten zijn, oeps! Eenmaal daar aangekomen bleek de vuurtoren ook gesloten te zijn - het zal toch weer niet! Maar we hadden wel weer een prachtig uitzicht op de zonsondergang en onze Franse vriend had een voorraadje biertjes in zijn kofferbak. Dus dronken we gezellig wat biertjes op het strand terwijl Simone en ik 'ik heb de zon zien zakken in de zee' zongen. We gingen op zoek naar een restaurantje om wat te eten en stuitten op een soort steakhouse, het leek redelijk goedkoop en we hadden eerlijk gezegd te veel honger om kieskeurig te zijn. Op weg ernaar toe liepen we langs een geautomatiseerd hobbelpaard (zo'n ding die wel eens in de supermarkt had kunnen staan) recht voor een soort tankstation of iets dergelijks. Erika en Simone gingen er voor de grap op zitten maar hadden niet verwacht dat Felix er een muntje in zou gooien. Dit leverde een grappig filmpje op waar ze helaas nog regelmatig aan herinnerd worden, haha!

Eenmaal terug in ons vertrouwde Aarhus moesten we ons snel omkleden om naar het verkleedfeest te gaan. Iedereen was verkleed en er was een behoorlijke opkomst. Op een gegeven moment werden we allemaal naar buiten geroepen om onze slag te slaan (letterlijk) en de houten ton proberen kapot te krijgen met een honkbalknuppel. Iedereen mocht om de beurt een keer slaan en uiteindelijk sloeg iemand hem kapot, kreeg een kroon en konden we alle snoepjes die er in zaten van de grond rapen.
In een ander studentenhuis om de hoek werd een gelijksoortig feestje gegeven, dus gingen we daar met een groep heen later die avond. Om vervolgens weer terug te komen met mensen van dat feest. Het was een hele gezellige avond, en zo heb ik toch nog een beetje carnaval gevierd!

De dag erna had Erika wat heimwee en besloot ze een Canadees gerecht te maken: pannekoeken met maple syrup. Die ochtend ging ik naar de supermarkt terwijl Erika begon aan haar Canadees projectje. Halverwege mijn weg terug naar ons appartement kwam een bizarre geur me tegemoet. Stiekem werd ik vervolgens een beetje bezorgd toen ik alle ramen van ons stekkie open zag staan. Erika boos, haar vriendje lachen en twee bakplaten vol verbrande bacon. Het hele appartement stond blauw, gelukkig was het goed weer en konden de ramen open. Uiteindelijk was het toch gelukt zonder het laten te verbranden, en konden we genieten van lekkere pannekoeken met maple syrup (iets waar ik persoonlijk weinig aan vind, maar de Canadezen kunnen er geen genoeg van krijgen en kunnen over niets anders praten). Uiteindelijk was Erika het pannekoeken bakken beu en nam ik het even over. Gevolgd door veel gelach over mijn oer-Hollandse dikke pannekoeken die volgens Erika 'mislukte crêpes' waren.
's Avonds gingen we wat films kijken die genomineerd waren voor de Oscars en keken we later ook de Oscaruitreikingen met een hele groep in de common room.

Verder hebben we die week een heerlijk Deense maaltijd gehad van wat Deense vrienden van ons hier en hielden we ook een potluck waarbij iedereen wat te eten moest maken terwijl we onze trip naar Stockholm plande. Ook hebben we nu een officiële filmclub waar we zeker drie keer per week gezellig film mee kijken in de common room. Een avond hebben we ook pizza's gebakken met wat Italiaanse meisjes en keken we vervolgens een Italiaanse film.

Dat weekend gingen we op weg voor nóg een Roadtrip. Dit keer kon Simone niet mee omdat haar vriendje haar kwam opzoeken. Maar een Deense vriendin van ons wilde wel mee om Denemarken te ontdekken met ons. We wilden naar het Rosenholm Castle gaan wat dicht bij Aarhus ligt. Maar eenmaal daar aangekomen (kun je het al raden?) was het natuurlijk gesloten. We dachten dat het niet nodig was om de openingstijden te controleren aangezien het een zaterdag was. We wandelden wat door de tuinen van het kasteel terwijl we ons plan B bedachten. We besloten na even beraden naar de stad 'Randers' te gaan. Onze Deense gids voorzag ons van wat informatie: Randers is blijkbaar een soort 'Maaskantje' equivalent. Vanuit het perspectief van de andere steden in Denemarken dan toch - iedereen in Denemarken maakt blijkbaar grappen over mensen die hier vandaan komen. In de stad staat blijkbaar zelfs een standbeeld van een 'frikadeller' een soort hamburger die in Denemarken behoort tot het traditioneel Deense menu. De reden hiervoor is dat er een hele discussie was met de schoollunches op school en de moslimkinderen die deze frikadeller niet kunnen eten. Ze hadden daarom besloten ze te schrappen van het menu, maar zoals we in Nederland ook zien zijn mensen behoorlijk sensitief als het op hun tradities aankomt. Ze gingen dus protesteren en een deel van dit protest bestond uit het plaatsen van een gigantisch standbeeld van een frikadeller. Ik probeer hier maar even objectief over te blijven in mijn blog.

Verder met Randers: na een stop bij de MacDonalds (natuurlijk - geen roadtrip zonder Mac meer. Oh en ze hebben hier een macflurry met zoute dropsmaak! Ik durfde me er toch maar even niet aan te wagen) gingen we naar een gratis museum in Randers over de historie van Denemarken. Het was heel erg interessant en ik heb nog nooit een geschiedenismuseum gezien waar ze zoveel goed bewaarde voorwerpen hadden. Zelfs brieven, boeken en oude kleren van de 15e en 16e eeuw hadden ze. Het was heel erg indrukwekkend. Ook was er een foto expositie van de jaren 70 en 80 in Denemarken en konden we er naar Deense muziek uit die tijd luisteren.
Het was de verjaardag van onze favoriete campingclub-chauffeur! We moesten dit dus maar even fatsoenlijk vieren. We hadden ons ingeschreven voor een traditioneel Deense maaltijd in een écht Deens restaurant. De sfeer in het restaurant was in ieder geval al erg Deens: glazen voor snapps op de tafel en rondom ons aangeschoten en luidruchtige Denen die luidkeels liedjes zongen en heel hard lachten. We genoten van de Deense maaltijd en gingen vervolgens terug naar ons oude vertrouwde Skejbyparken om daar de lokale kroeg onveilig te gaan maken. We wilden namelijk niet dat de birthdayboy naar huis zou moeten rijden en niet kon drinken. Het was erg gezellig en we waren met een redelijk grote groep dit keer, er werd zelfs gedanst (vrij zeldzaam in die kroeg).

De week erna besloten we ons maar wat meer te gaan gedragen, die vrijdag zouden we namelijk naar Stockholm vertrekken met ons Canadees-Nederlands groepje: Laurine, Simone, Erika en een jongen van haar thuisuniversiteit en een Engels-Canadese jongen.
Op dinsdag hadden we een potluck georganiseerd en iedereen moest iets maken van zijn/haar thuisland. Ik koos voor koninginnensoep en appelflappen. We hadden een hele tafel vol met gerechten uit Frankrijk, Denemarken, Duitsland, Canada, Italie, Spanje, Nederland etc. We waren allemaal iets te enthousiast aan het koken geslagen blijkbaar want we konden het allemaal niet op krijgen. Wel was het enorm gezellig!

De dag voordat we naar Stockholm zouden vertrekken besloten Simone en ik de stad in te gaan om wat kleine shampootjes en dergelijke te kopen. We kwamen echter niet om onze shopverslaving heen en belandden in hele andere winkels dan waar ze verkopen wat wij nodig hadden. Ook zag ik die dag een van de échte Deense fenomenen waar ik over gehoord had: we liepen langs een cafeetje en buiten stonden allemaal kinderwagens op een rij. Toen we er langs liepen zag ik pas dat alle baby's nog in de kinderwagen lagen en de moeders binnen koffie aan het drinken waren! Dit is blijkbaar echt iets heel erg Deens, de mensen hier kunnen zich ook niet eens voorstellen waarom dat niet mogelijk zou kunnen zijn. Prachtig vind ik dat!
Met onze nieuwe aanwinsten gingen we voldaan weer naar huis en hadden we weer eens maximaal geprofiteerd van de geweldige uitverkoop die ze hier hebben. Thuis aangekomen werden de koffers ingepakt en een bescheiden thursdaybar volgde. 's Morgens vroeg vertrokken we dan toch echt naar STOCKHOLM!

Wordt vervolgd ;)